Pigep
Verslag van de PIGEP-wandeling
te Brasschaat
op donderdag 16.04.2009
Deelnemers
Jo De Smedt (tochtleider), Carl Jacobs, Willy De Bie en echtgenote, de echtgenote van Alfons Janssens en René Pansaerts (verslaggever).
Vertrek om 13.10 uur aan de Franse Weg te Kalmthout. |
Alle deelnemers waren mooi op tijd ter plaatse aangekomen, zodat we na het kiezen van onze regenkleding en het aantrekken van onze stapschoenen met goede moed op weg konden. Jo De Smedt was gewapend met kompas en wandel-GPS en bovendien in dit terrein reeds vaker op tocht geweest, zodat we in goede handen waren. Het weerbericht had regenbuien voorspeld, maar de zwaarbewolkte lucht boezemde ons nog geen schrik in. Het weer was frisser dan de vorige dagen, maar helemaal niet koud. |
 |
|
 |
We volgden de Franse Weg, die overging in wandelweg en dra koos Jo een bospaadje, dat door het dennenbos slingerde. Het verdere parcours beschrijven kan ik niet, want als echte woudlopers gingen we langs allerlei kronkelpaadjes, over gebaande en ongebaande paadjes, langs paden met diepe waterplassen, langs bospartijen met donker dennengroen en heldergroene berkenblaadjes, langs bleke grasvlakten met lange en gedroogde wilde grassen, waar partijen winters-zwart heidekruid een somber kontrast vormden, langs bundels afgehakte zwerfdennen en zwerfberken (bosbeheer), langs open heidevlakten en begroeide stuifduinen, kortom het echte, oeroude, ongeschonden landschap van de Antwerpse Kempen. |
|
| Het was tot mijn verbazing een uitgestrekt, aaneengesloten gebied natuur, waar we slechts twee mountainbikers en geen enkele wandelaar tegenkwamen. Wel kwamen we af en toe een bordje Militair Domein, Verboden Toegang tegen, met er vlakbij een pictogram Wandelweg (drie figuurtjes : vader, moeder, kind op wandel), zodat we zonder scrupules die “verboden” (?) weg insloegen. Geen probleem… tot we plots een politieagent met rode helm in onze richting zagen rijden. Gelukkig stonden we toen op een klein stukje betonbaan, dus buiten het bos. Tot onze opluchting reed de agent ons voorbij ! |
 |
 |
Op onze wandeling kwamen we langs het vliegveld voorbij, waar het een drukte was van opstijgende en landende zweefvliegtuigjes. Het opstijgen gebeurde zo geluidloos als het landen, dank zij een trekkabel, die met een lier door een vrachtwagen bediend werd. Het was verbazend hoe steil de klim van het opstijgende zweefvliegtuig was ! |
| Dan begonnen we aan onze terugweg. Ora, de witte herdershond van Jo, beleefde veel genoegen aan de talloze water- en modderplassen op onze weg, want zoals een echte kwajongen ging zij er telkens losdoor. Dat leverde haar vier zwarte laarsjes op ! Jo ontdekte heel wat teken in haar pels, die hij er zorgvuldig uit verwijderde. Jo probeerde ons wijs te maken, dat hij de weg niet meer vond, maar dat grapje van hem pakte niet bij ons : daarvoor kenden we hem te goed ! |
 |
|
|
In opperbeste stemming kwamen we tenslotte om 16.45 uur terug aan onze parkeerplaats, vooral blij omdat we ondanks het dreigende weer geen druppel regen hadden gekregen, integendeel we hadden onze wandeling in onze hemdsmouwen kunnen doen. We hadden zelfs een tijdje van een flets zonnetje kunnen genieten, waardoor de lentesfeer er nog steeds inzat. We hadden op die drie uur en half twaalf kilometer afgelegd.
|
||
 |
Met de auto ging het dan naar de Zwarte Hond, Heikantstraat 169 te Kalmthout, waar we op de kaart een flinke dagschotel bestelden. De frisse pint bier deed deugd en … hoe kan het ook anders : waarover ging ons gesprek, dacht je ? Ja, juist : over het PIVA van lang geleden, vanaf de Charlottalei, de oprichting van de hotelschool A2 en ga zo maar door. |
|
Conclusie : de deelnemers hebben ervan genoten en de afwezigen hebben weer een kans gemist ! Bedankt Jo, voor het goede initiatief en de deskundige tochtleiding ! Volgende keer doen we weer mee !
Zie ook de volledige fotoreeks.
Verslaggever : René Pansaerts, bestuurslid |
||